อยากเจอร้านเซนิเท็นโดสักครั้ง
วันนี้ผมไปดูหนังเรื่อง “เซนิเท็นโด ร้านลึกลับกับขนมวิเศษ” มา ผมเคยอ่านฉบับหนังสือมาก่อนแล้ว มันคือโดราเอมอนฉบับดาร์กคอเมดี้ ผมชอบเซ็ตติ้งของเรื่องที่ทั้งน่ารักและสร้างสรรค์มากๆ เลยอยากไปดู live action
เซนิเท็นโดคือร้านขนมลึกลับ ที่มีขนมวิเศษน่าตื่นตาตื่นใจ เช่น:
- วุ้นนางเงือก: กินแล้วว่ายน้ำเก่ง
- Happeanut: กินแล้วมีความสุข
- คุกกี้แสนสวย: กินแล้วรู้ว่าใส่ชุดไหนสวย
- ช็อกโกแลตเจ้าเสน่ห์: กินแล้วสาวหลง
- ผลไม้กระป๋องบอกแนวข้อสอบ
- น้ำเชื่อมสีรุ้ง: กินแล้วจิตใจดี
บททดสอบในคราบขนม
ความ “ดาร์ก” ที่ว่านี้ไม่ได้มาจากภาพที่น่ากลัวนะ เด็กๆ ดูได้ และยังสอนให้เด็กคิดด้วย ที่มันดาร์กก็เพราะมันสะท้อนธาตุแท้ของมนุษย์ออกมาเมื่อได้ครอบครองของวิเศษหรือพลังพิเศษ ขนมในเรื่องไม่ได้มอบแต่คุณประโยชน์เหมือนของวิเศษของโดราเอมอน แต่มันคือ “บททดสอบ” ที่ผู้ใช้ส่วนใหญ่มักจะสอบตก พวกเขามักจะใช้มันด้วยความมักง่าย เห็นแก่ความสบายเฉพาะหน้า และมองหาแต่ทางลัด… คล้ายๆ โนบิตะเลย แต่ผลลัพธ์มันร้ายแรงกว่าแค่เรื่องตลกน่าอาย
ฉากที่ตัวละครมากมายใช้ขนมไปในทางที่ผิดนี่เองทำให้ผมนึกถึงเรื่องเล่าของเพลโตเกี่ยวกับ “แหวนแห่งไกจีส” แหวนที่ทำให้ผู้สวมใส่ล่องหนได้ ซึ่งเพลโตใช้มันตั้งคำถามว่า
ถ้าคนเรามีอำนาจที่จะทำอะไรก็ได้โดยไม่มีใครรู้เห็น คุณคิดว่าเขาจะยังเลือกเป็นคนดีอยู่หรือเปล่า?
ขนมจากร้านเซนิเท็นโดก็ไม่ต่างอะไรจากแหวนวงนั้นเลย มันไม่ใช่ของวิเศษที่ชั่วร้ายในตัวมันเอง แต่เป็นเหมือนกระจกที่สะท้อนด้านมืดของคนออกมาเมื่อมีพลังวิเศษอย่าง “การทำให้คนอื่นหลงเสน่ห์” ได้เผยให้เห็นว่าลึกๆ แล้วเราเป็นคนแบบไหนกันแน่
หนังไม่ได้บอกว่ามนุษย์ชั่วร้าย แต่ชี้ให้เห็นว่าเรา “อ่อนแอ” ต่อทางลัดและความยั่วยวนของความปรารถนาได้ง่ายแค่ไหน
สองทางเลือก: เซนิเท็นโด vs. ทะตะริเมะโด
ในเรื่องจะมีร้านขนมสองร้านเป็นคู่แข่งกัน โดยร้านเซนิเท็นโดของเบนิโกะจะเป็นฝ่ายดี ถ้าคนใช้ขนมวิเศษไปในทางที่ดีก็จะได้ประโยชน์ แต่ส่วนใหญ่เราจะเจอแต่ผู้ใช้แบบโนบิตะ คือเอาง่ายไว้ก่อน และอีกร้านคือร้านทะตะริเมะโดของโยโดมิ ซึ่งมีคอนเซ็ปต์เดียวกับการขายวิญญาณให้ซาตาน คือได้พลังวิเศษมา แต่ต้องแลกกับความเลวร้ายที่จะเกิดขึ้น
แล้วถ้าเป็นเราล่ะ?
ถ้าวันหนึ่งร้านเซนิเท็นโดปรากฏขึ้นตรงหน้าผม แล้วคุณเบนิโกะให้ผมเลือกขนมวิเศษหนึ่งชิ้น ผมจะเลือกขนมอะไรดีนะ? หรือผมจะเลือกไปร้านทะตะริเมะโดแทน?
