Mr Postman

Wait a minute, wait a minute Mr. Postman. ตอนเด็กๆ ไฮไลต์ของชีวิตในแต่ละปีคือวันที่พ่อลาพักร้อนกลับมาบ้าน, วันเกิด และช่วงวันปิดเทอม ตอนสมัยประถมเท่าที่จำความได้ ผมอยู่บ้านกับแม่และน้องชาย ตอนนั้นน้องสาวยังไม่เกิด ภาพที่จำได้ไม่ลืมคือแม่สะสมแสตมป์ แม่เก็บมันไว้ในสมุดสะสมอย่างดี แสตมป์หลายอันมาจากจดหมายของพ่อ แม่มีจดหมายจากพ่อเป็นปึกๆ จดหมายของพ่อจะอยู่ในซองที่มีเอกลักษณ์พิเศษ เป็นซองจดหมายแอร์เมล์ ที่มีขอบสีขาว-แดง-น้ำเงินสลับกัน พอใกล้ถึงวันเกิด ผมก็จะได้รับการ์ดจากพ่อทุกปี ผมชอบมากดูกี่ทีก็ไม่เบื่อมันเป็นรูปวาด สีสันสวยงาม พูดได้ว่านี่คือจุดเริ่มต้นความหลงใหลในงานกราฟิกและภาพวาดของผม โตขึ้นผมก็ยังชอบไปเดินดูการ์ดตามร้านต่างๆ ตอนนั้นยังไม่รู้ว่าสิ่งที่ชอบเรียกว่าอะไร เพิ่งมารู้จักคำว่า ‘กราฟิก’ ก็ตอนเรียนมัธยมปลายแล้ว ผมจำได้ว่า แม่จะซื้อคุกกี้กล่องแดงให้คุณบุรุษไปรษณีย์เป็นประจำทุกปีใหม่ น่าจะเพราะแม่รู้สึกขอบคุณ บุรุษไปรษณีย์คือคนที่เรารอคอย บุรุษไปรษณีย์คือส่วนหนึ่งที่ทำให้ครอบครัวเราติดต่อถึงกัน ส่งความคิดถึงกันในยามห่างไกลกันจริงๆ ในโลกที่ยังไม่มีอินเทอร์เน็ท